Ο ζαμπούκος, επίσης γνωστός και ως σαμπούκος, κουφοξυλιά, αφροξυλιά, αφροξυλάνθη, φροξυλιά και φροξινάνθη, είναι ένα μικρό φυλλοβόλο δέντρο, το οποίο φυτρώνει κοντά σε ρεματιές. Έχει λευκά, αρωματικά λουλούδια, ενώ οι καρποί του, όταν είναι ώριμοι, είναι μικρές μαύρες ρώγες. Ο ζαμπούκος χρησιμοποιείται κυρίως για την αντιμετώπιση της γρίπης. Μειώνει τόσο τα συμπτώματα, όσο και το χρόνο ανάρρωσης. Το αφέψημά του είναι χαλαρωτικό και προκαλεί ήπια εφίδρωση, η οποία συντελεί στη μείωση του πυρετού. Καταπολεμά τον πονόλαιμο, τον ξερόβηχα, την αμυγδαλίτιδα, τη φαρυγγίτιδα, τη λαρυγγίτιδα, τη βρογχίτιδα και το αλλεργικό άσθμα, ενώ λευκαίνει το δέρμα από τις φακίδες. Είναι αντισηπτικό και καταπραϋντικό, γι αυτό χρησιμοποιείται για την ανακούφιση από τον πονόδοντο. Με τη μορφή κομπρέσας, καταπολεμά τις οφθαλμικές μολύνσεις. Επίσης ο ζαμπούκος έχει διουρητικές ιδιότητες, γι αυτό είναι πολύ χρήσιμος σε νεφροπάθειες και σε κυστίτιδες. Τα μούρα του είναι πλούσια σε βιταμίνη C και λαμβάνονται για τους ρευματισμούς. Ωστόσο επιβάλλεται προσοχή στη χρήση του ζαμπούκου. Οι ρώγες του φυτού, οι οποίες μπορούν να καταναλωθούν νωπές, σε μικρές ποσότητες, πρέπει να χρησιμοποιούνται μόνο όταν είναι πλήρως ώριμες, γιατί είναι τοξικές όταν είναι άγουρες. Οι καρποί είναι ώριμοι μόνο όταν έχουν χρώμα σκούρο μπλε ή μαύρο. Οι άγουροι καρποί μπορεί να προκαλέσουν ναυτία, εμετούς ή σοβαρή διάρροια. Οι καρποί είναι ασφαλείς, αφού μαγειρευτούν και μπορούν να γίνουν μαρμελάδα, ζελέ ή σιρόπι. Τέλος, επειδή τα άνθη έχουν διουρητικές ιδιότητες δεν πρέπει να λαμβάνονται παράλληλα με φάρμακα που αυξάνουν τη διούρηση.
Αφέψημα ζαμπούκου
Για να παρασκευάσουμε αφέψημα ζαμπούκου βάζουμε 1 κουταλιά του γλυκού βοτάνου σε 1 φλιτζάνι νερό που βράζει για 2-3 λεπτά. Αποσύρουμε από τη φωτιά κι αφήνουμε το αφέψημα σκεπασμένο για περίπου 5-7 λεπτά. Σουρώνουμε και πίνουμε 2-3 ποτήρια ημερησίως.
ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ: ΠΟΛΩΝΙΑ
Οι πληροφορίες που δίνονται εδώ έχουν καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Σε καμία περίπτωση δεν αποτελούν ιατρικές συμβουλές ή γενικότερα συμβουλές για θέματα υγείας, o μόνος αρμόδιος για τις οποίες είναι ο προσωπικός σας γιατρός.
